Hi Lotte, wil je jezelf even voorstellen?

‘Ik ben Lotte, 27 jaar en ik woon in Egmond. Familieleden en vrienden vinden mij enthousiast, creatief, empathisch en gestructureerd. Ik werk nu ruim een jaar als inzetbaarheidsdeskundige bij GOED. Ik vind het ontzettend leuk om creatief bezig te zijn; daarom ben ik naast mijn werk ongeveer één dag per week actief als dansjuf en bestuursvoorzitter voor de dansvereniging die ik samen met een vriendin heb opgericht. Wat ik zowel in mijn werk als in mijn vrijwilligerswerk heel goed kwijt kan, is dat ik het fijn vind om mensen te kunnen helpen, en dan vooral om samen met hen iets in zichzelf te ontdekken waarvan ze nog niet wisten dat ze het in zich hebben.’

Hoe ben je in de wereld van verzuim gerold?

‘Tijdens mijn opleiding HRM vond ik met name het thema ‘gezondheid, bevlogenheid en werk’ het leukst. Ik schreef in een SLB-verslag (SLB: Studieloopbaanbegeleiding) dat ik ooit mensen zou willen coachen, zodat ze zo fijn mogelijk aan het werk zouden zijn. Later was ik werkzaam op een HRM-afdeling van een bedrijf dat ging samenwerken met een nieuwe arbodienst. Daar werkten casemanagers in taakdelegatie en toen dacht ik: hé, dit lijkt wel heel erg op wat ik ooit wilde worden. Ik had eerst wat beperkende overtuigingen waarom dat nog niet zou kunnen: te jong, te weinig levenservaring… Maar dat bleek onterecht: ik kreeg de kans om dit werk te gaan doen en die heb ik meteen aangegrepen.’

Hoe is het om bij GOED te werken?

‘Heel leuk. Ik ervaar veel autonomie en vertrouwen, wat heel fijn is. En we hebben een GOED team: heel divers; voor elk aspect van ons werk kun je wel bij iemand terecht om te sparren. Ook merk ik voortdurend dat we in ons team heel veel kennis hebben.’

Wanneer is een werkdag voor jou geslaagd?

‘Als ik met medewerkers mooie gesprekken heb gehad waar zij zelf ook écht wat aan hebben. En ook als ik met leidinggevenden bepaalde successen heb behaald, bijvoorbeeld dat zij enorm tegen een gesprek opzagen en dit vervolgens toch goed verliep. Of dat er iets was wat de re-integratie blokkeerde, wat vervolgens in een goed gesprek werd weggenomen, waardoor de medewerker weer aan de slag ging. Dat zou ik dan ook altijd willen adviseren: blijf met elkaar in gesprek, ook al zie je ertegen op. Daar ligt echt de sleutel; er is vaak meer mogelijk dan je denkt.’